15 minuten uit mijn leven...

Vandaag geen creatie, maar een verslag van wat zich ongeveer binnen een kwartier afspeelde deze morgen bij ons thuis. Het is zomervakantie, hoera! Geen wekker die 's morgens vroeg gaat, geen klok waar je steeds op hoeft te kijken... Maar, ook geen momentje meer zonder kinderen. Voordurend twee jongens om me heen die verwachten dat ik klaarsta met eten, drinken, pleisters en speelideeen...

Het begon ongeveer zo:

'Mam, we weten niet wat we moeten doen...'

'Ga maar lekker met de voetbaltafel spelen boven.'

'Maar die staat in de verlaging en daar stoten we steeds ons hoofd.'

'Dan proberen we hem op jullie kamer te zetten.'

Vervolgens kijken ze met gefronste wenkbrauwen toe hoe ik met veel moeite de voetbaltafel optil en mezelf klem werk tussen de voetbaltafel en de muur, zonder dat ze een vinger uitsteken om te helpen. Als het uiteindelijk is gelukt en ik de laatste was opvouw en naar beneden ga, hoor ik 1 van de jongens huilend naar beneden komen.

'Hij heeft me op mijn hoofd geslagen.'

'Ja, maar hij mij ook...'

'Ga maar buiten spelen, het is heerlijk weer. Dan ga ik ondertussen stofzuigen.'

Als ik net klaar ben met de keuken hoor ik Ruben schreeuwen bij de deur. Stofzuiger uit.

'We zien die grote vis weer in de vijver, kom je kijken?'

'Eh... nu even niet, ik ben aan het stofzuigen.' Stofzuiger aan.

Als ik net het stukje van de keuken naar de bank heb gedaan hoor ik Jesse schreeuwen bij de deur. Stofzuiger uit.

'Een brandnetel heeft me geprikt.' Ik pak een cremepje, verzorg de oorlogswond en ga verder met stofzuigen. Een paar minuten later staat Ruben bij de deur te roepen. Stofzuiger uit.

'Ik heb dorst, mag ik wat drinken?' Drinken ingeschonken en appels geschild (om een volgende vraag voor te zijn). En weer verder met stofzuigen. Jesse roept bij de deur. Stofzuiger uit.

'Mam, er zit nog een stukje klokhuis in mijn appel.'

'Dan laat je dat stukje in je bakje liggen...' En de stofzuiger weer aan.

Na een paar minuten zie ik in mijn ooghoek dat de droogmolen met nat wasgoed met een redelijk vaartje wordt rondgedraaid, waarbij de jongens een geluid proberen voort te brengen als van een Afrikaanse toeter... Nee, dat kan niet, dus ingrijpen. Als ik daarna maar liefst 5 minuten aan 1 stuk heb gestofzogen hoor ik Jesse bij de achterdeur. Stofzuiger uit.

'Mam, ik weet een goeie mop, wil je hem horen?'