Een kaart en een boel gebrabbel

Dit wordt een lang bericht. Ik heb zoveel te vertellen! Ik kreeg leuke post vandaag, ik heb een kaart om te showen en ook nog wat "diepere gedachten" die ik met jullie wil delen. Als je alleen even langs komt hoppen voor de foto's, prima natuurlijk. Heel herkenbaar ook ;-) Maar als je nog even blijft hangen voor de rest... gezellig!

Een poos geleden heb ik de blogcandy van The Stamping Bazaar gewonnen; 2 rubber stempels. Tjonge, wat was ik blij. Maar ze waren nog zo nieuw, ze moesten zelfs nog gemaakt worden! Vandaag viel er na lang smachten een envelop op de mat met een air mail stempel erop, helemaal uit Australie! En daarin zaten niet alleen de stempels maar ook een prachtige kaart van Kellie, die de blogcandy had verloot. Je ziet de kaart rechtsonder op bovenstaande foto. Dear Kellie, thank you sooooo much. I was so happy to receive your mail today! I won't say that I was sleeping right next to the mailbox the last few weeks... but it was close ;-)

En zoals je op mijn knutseltafel (lees eettafel) al zag, heb ik 1 van de nieuwe stempels meteen uitgeprobeerd en er deze kaart mee gemaakt. Het dp is van Webster Pages. De vlaggenslinger heb ik gemaakt na het zien van deze tutorial. Ik heb ze al op verschillende blogs gezien en nu is het ook bij mij feest en hangen de slingers! Lol.

Challenges:

- The fuzzy wuzzy challenge: groen, roze, bruin en craft

- Bunny Zoe's Crafts: de sketch

Hij heet "Sammy with ball" deze mammoet. Is ie leuk of is ie leuk? Hier de copic kleurnummers:

Sammy: E29, 27, 27, 13, 21

Wangen: R21, 22

Oren: E11, 21, 000

Slagtanden en nagels: E51, 50

Haar: E49, 47, 44, 43, 41

Bal: G24, 21, 20 en R22, 21, 20, 000

Gras: YG97, 95, 93

Ok, ben je er nog steeds? Dan nu het serieuze gepraat ;-)

Een anekdote. Ik zie een bekende in de winkel en kijk in haar richting, ze kijkt snel weer voor zich. Wil ze me niet zien? Heb ik vorige week iets verkeerds gezegd? Of vorige maand? Mijn verstand zegt: ze is gewoon ongesteld. Maar mijn gevoel zegt: ze vind me niet meer aardig.

Heel herkenbaar toch? Ik ben 1 van die vele vrouwen die wil dat de rest van de wereld haar aardig vindt. En dat kan knap lastig zijn! Gisteravond laat zat ik in de auto, op weg naar huis. Het was donker en het regende toen ik daar op een landweg reed en ineens hoor ik het liedje op de radio... Meteen weet ik zeker; dit heeft ze voor mij geschreven... het is een hint! Ze zingt: I don't care what the people may say about me. Terplekke besluit ik dat het mijn lijfllied gaat wordt. Vandaag aan de eettafel heb ik mijn vertolking van het liedje gepresenteerd. Het resultaat? Ze gaan me niet opgeven voor Idols maar hubby heeft wel de zangeres van het liedje gevonden via google: Eliza Doolittle. Grote kans dat jullie de song al kennen, maar voor mij was hij nieuw. Cd besteld bij bol.com (bol... bol, bol, bol, bol, bol...) en nu maar wachten. Als jullie ook een lijflied willen, kan ik jullie deze aanraden:

Morgen zijn hubby en ik 12 jaar getrouwd, maar we doen er op de dag zelf niet veel aan. Ik ga gewoon naar m'n werk. Vanavond zette ik de ingredienten voor 2 kruidcakes op het aanrecht. 1 voor op m'n werk en 1 voor thuis.
Ga je er 2 maken?, vraagt hubby. Ja, zeg ik, want als ik morgen niet trakteer zal ik van die ene collega wel een opmerking krijgen.
Ik moet het liedje nog maar vaak draaien blijkbaar, en hard meezingen. Maar uiteindelijk staat er nu 1 kruidkoek in de oven... voor thuis! Maar wel op aanraden van hubby ;-)

Bedankt dat je langskwam en dat je wilde luisteren naar mijn gebrabbel dat ik de ruimte in wilde sturen... Welterusten voor straks en tot gauw!