Schatten jagen

Heb ik nog niet genoeg schatten dan? Jawel... maar het jagen op zich is ook zo leuk ;-) En dus ging ik op weg, naar de kringloop...

... en daar vond ik dit schellekoord.

Ja, dat klopt... blote benen! Dit oude schellekoord heb ik in de zomer al gekocht.

En ik ging ook nog naar een schuurverkoop. Daar vond ik een klein, zelfgemaakt lijstje, bestaande uit een glasplaatje en een stuk karton dat met zwart linnen plakband bij elkaar werd gehouden. Maar het ging mij niet om het lijstje maar om het plaatje dat achter het glas zat. Ik vermoedde dat dat een oude ansichtkaart was... Thuisgekomen heb ik alles uit elkaar gehaald en ik had gelijk! Een oude ansichtkaart, met een boodschap erop geschreven zelfs :-) Wel bijgeknipt omdat hij anders niet achter het glasplaatje paste, maar dat mag de pret niet drukken.

De kaart is geadresseerd aan "Westerveld" aan de Schuinesloot in Slagharen. Geen huisnummer, geen postcode? Als ik heel goed kijk dan denk ik dat ik "1945" in het poststempel zie staan. Een kaart van vlak na de oorlog misschien? Een gelukwens omdat we weer vrij waren? Dat noem ik nou een schat!

 Maar ik had nog meer geluk, ik vond een heleboel borduurwerken, een oud Assepoester kartonboekje, een prachtig porseleinen kopje en een sprookjes kwartet...

...èn een mooi leesplankje en een grappig houten poppetje :-) Zucht, schatten jagen is verslavend, maar ik vind dat ik nou eerst iets moet gaan doen met die schatten, iets MAKEN of ze mooi neerzetten/ophangen. Want het stapelt zich maar op in mijn naaikamer en opgestapelde schatten... da's niet handig!