Afgelopen week kreeg ik zo'n heerlijk "zie je wel-gevoel" toen ik in het Flow Vakantieboek een artikel las met als titel "Het plaatje in je hoofd - en wat ervan overblijft". Het gaat over hoe goed wij, vooral vrouwen, zijn in het maken van voorstellingen in ons hoofd over hoe dingen zullen gaan verlopen... Hoe wij hópen dat ze gaan verlopen...
Ik heb er gewoon van genoten om te lezen dat het een bekend verschijnsel is en dat het zelfs een functie heeft! Maar het fijnste is nog dat het me hielp te relativeren. Het relativeren van al die plaatjes in mijn hoofd die niet bleken uit te komen...
Inmiddels zijn we terug van vakantie. Ik geef eerlijk toe: vakantie is voor ons een lastig ding. Ik doe niet mee aan de "o, wat heerlijk, we gaan op vakantie, even heerlijk er tussen uit!"-lofzang. Ik heb altijd vakantiestress... Eerst planstress (waar gaan we heen, gaan we met de caravan of in een huisje, is dat niet te ver rijden, ik wil wel mooi weer...) en dan inpakstress (zelfs al plan ik vooruit en heb ik een perfecte, bijna waterdichte checklist met als titel "checklist groot").
En eenmaal aangekomen op de vakantielocatie zijn er weer andere zorgen; we zitten nu al 2 dagen op de camping, moeten we niet iets gaan doen? De buurvrouw badmintont elke avond met haar kind, moet ik ook niet meedoen aan die nationale campingsport? De buurvrouw heeft trouwens ook een irritant platte buik en is veels te mooi bruin... Pfff, op de camping wordt je enorm met je neus op het leven van andere mensen gedrukt en dat is voor mensen als ik geen pretje. Als ik niet oppas loop ik me de hele dag af te vragen of ik mijn kinderen wel genoeg aandacht geef, of ik wel sportief genoeg ben, geduldig genoeg reageer op ruzietjes en ook of ik wel genoeg geniet... van mijn héérlijke vakantie!
Ach ja, dan is het heerlijk om zo'n artikel in de Flow te lezen waarin staat dat ik niet de enige ben die hoopt op iets heel moois en iets krijg wat minder mooi is. Want in het plaatje van de vakantie in mijn hoofd kreeg ik geen blaasontsteking op de camping, verveelden de jongens zich niet, werden we niet gestoken door muggen, waren we niet elke dag nèt te laat voor het bestellen van brood en belandde de frisbee niet hoog in de boom... Het plaatje dat het wel werd was minder mooi, maar bleek toch een waardevolle herinnering. En het was ècht, een real life story!
Ja, ik weet het, het zijn mooie plaatjes die ik heb gefotografeerd hè? Maar laat je niets wijsmaken, het zijn maar plaatjes ;-)
Nou, nog eentje dan... kijk die mooie rode aardbei eens! En dit plaatje bleek wel helemaal uit te komen want de aardbei was net zo lekker zoet en sappig en fruitig als hij eruit ziet op het plaatje! :-))))) Dan hou ik maar vast aan de plaatjes die wel kloppen en voor wat betreft die andere plaatjes die niet uitkomen... ach ja, that's life!
9 comments, which make me happy!:
Wat een herkenbaar verhaal Ingrid!
Herkenbaar zeg !
Alleen al door die inpakstress, wat je weer allemaal aan was enzo kan gaan inhalen als je terug bent en mijn huismussengevoel, blijf ik liever thuis in de vakantie.
Maar je plaatjes zijn inderdaad erg mooi. Een heerlijke kersenvierling, sappige aardbei, mooie voetjes en iets te freubelen er bij.
Groetjes, Marjan
Hihi zo herkenbaar...denk dat het ook wel echt een vrouwe ding is hoor..ik stuiter ook altijd voor een vakantie. Zelfs in de vakantie stuiter ik lekker door. Weet dat ik me rust dan moet nemen ,maar verzin van alles om maar vooral bezig teblijven. Het moment dat je een foto maak in de vakantie vind je hem mooi eenmaal thuis denk bleee ziet er niet uit ,maar kijk je foto's maar eens terug van de jaren voor deze vakantie..dan ineens zijn je vakantie kiekjes ineens heel herknbaar en geven ze wel de sfeer weer die er toen was. En het grappig is dat we wel in de vakantie kijken hoe je camping buuf er uit ziet. En je dan denk oeiii er had wel een sportschooltje tegen aan gekund..maar thuis is de buuf misschien ook plat buikkig en heeft altijd haar haar perfect..dan pakken we ons dagelijkse leven weer op en zien we dat minder. Denk ook dat creative mensen er meer last van hebben dan mensen die dat niet hebben. Wij kijken altijd of we het mooier kunnen maken of jet anders. Dus altijd druk in je hoofd....met de woorden waarom,beter,maar als..en zo zijn er vast nog meer hihi. Dus meis zie ik heb er ook last van.. Want me verhaal is nu wel heeel lang geworden.
Nu ben ik wel benieuwd welke functie het heeft, die plaatjes in je hoofd... Want ook voor mij is dit meer dan herkenbaar! Ik ben blij dat er dan toch niets scheelt met mij ;-)
Wel hele mooie fotootjes! Mmmmm die aardbei...
Zo herkenbaar. Vandaar al een paar jaar thuis gebleven, ook vanwege omstandigheden, maar toch het had dit jaar wel gekund en niet gedaan. Maar ook hier verveling 3 weken lang.
Ik heb het boek ook maar nog geen tijd gehad om het te lezen. *bloos* maar kind weer naar school, huis weer (bijna) aan kant en dan kan ik er voor gaan zitten. Alleen een beetje laat voor een vakantieboek :)
En je hebt weer prachtige plaatjes gemaakt.
Fijn weekend!
groetjes,
Janna
Ja hoor, ook hier klopt je verhaal helemaal! Het gekke is dat ik me niet eens kan herinneren wanneer het begonnen is als die stress. Vroeger graaide je wat spullen bij elkaar; je haalde wat geld van de rekening en daar ging je. Tentje neerzetten en de hele dag lekker luieren en hangen. Beetje dit en een beetje dat... Tot overmaat van alles kom je thuis en dan krijg je weer last van opruimstress... wat hebben wij vrouwen het toch zwaar! ;p Gelukkig hebben we onze freubelhobby nog, even ontstressen hihhi!
Freubel ze!
Liefs, Karin
In 1 adem gelezen.....zo leuk en zo herkenbaar!!
Groetjes Patricia
Ik heb er ook ieder jaar last van... zoveel stress dat ik in de vakantie zelf een kort lontje heb en t dus vaak tegenvalt. en dit jaar moest er ook nog een eigenwijze puber mee. zag als een berg tegen de vakantie op en had er eigenlijk geen zin in. die plaatjes in mn hoofd waren helemaal niet zo mooi! En wat blijkt.... omgedraaid werkt t ook.... het was een heerlijke vakantie. met een ontzettende meegaande puber...relaxt...mooi weer...goede nachtrust (slaap altijd slecht ergens anders) leuk huisje...kortom.... volgende keer gewoon weer negatieve plaatjes in gedachten...dan valt t misschien weer mee? groetjes ilonka
Mooi gezegd Ingrid en idd zooooo herkenbaar! Heerlijk om te lezen (en ik weet het ook best)dat ik niet de enige ben! Liefs, Linda.
Een reactie posten
Bedankt voor je bericht! Dat waardeer ik echt!
Thanks for leaving a comment, I really appreciate that!